ÖLÜM YAKAMOZU
Pırıl pırıl bir yaz akşamıydı
O gün
Deniz parlak deniz durgun
Yıldızlar aydınlatıyordu belkide Körfezi
Çocuklar neşeli
İnsanlar umutlu
Kalpler vurgun
Geç saatlere kadar seyrettiler
Parlayan YAKAMOZU
Yarınlara umutla bakan sevgililer
Çocuklar uyudu gecenin ilk saatlerinde
Hayal ettikleri dünyayı görürüz umuduyla
Rüyalarında
YAKAMOZ da uyudu onlarla beraber
Kaybetti parlaklığını
Kapattı gözlerini yıldızlar, karardı Körfez
Gecenin karanlığında sessiz bir bekleyiş
Ölümün eşiğinde sinsi bir deniz
YAKAMOZ derin bir ölüm uykusunda
Uyudular uyudular uyudular
Bir daha uyanamayacaklarını/Hiç bilmeden
Uyandı birden YAKAMOZ
Daha birkaç dakika önceki parlaklığı
Dönüştü birden kızıl bir alev topuna/Yaktı Körfezi
Kükredi hiç duyulmamış bir uğultuyla
Yıktı Körfezi
Rüyalarındaki dünyadan atladı çocuklar
ÖLÜM YAKAMOZUNA
Kimileri annelerine sarılı genç bedenler
Kimileri elele sevgililer
Pırıl bir yaz akşamıydı/O gün
Deniz parlak deniz durgun
Uyudu SEVGİLER
Uyudu UMUTLAR
Uyudu KÖRFEZ
Uyandı o gece erkenden/ÖLÜM YAKAMOZU