3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
828
Okunma
Yelkovan bıkmadan akrebi kovalıyor,
Zaman denen asit varlığımı eritiyor,
Bakışlarım beyaz karanlıkta kayboluyor,
Göremiyorum...
Kadim dostum gelmiş bana sesleniyor,
İnceden inceye camı tokatlıyor,
Rüzgar panceremde ıslık çalıyor,
Duyamıyorum...
Duvarlar küskün bana bakıyor,
Bedenime her mekan dar geliyor,
Benliğim bile artık beni kovuyor,
Gidemiyorum...
Baharlarım ayazımla savaşıyor,
Umutlarım rüzgarlara karışıyor,
Yarınım dünüm ile çatışıyor
Ve ben artık ben
Olamıyorum...
ESRA KAYAALP