Yağmuru izliyorum.
Elimde kahvem,aklımda sen
Yüreğimde umut
Yağmuru izliyorum.
Ağaçlar çiçeklerini sunarken bahara,
Çocuklar terkederken sokağı ıssızlığa,
Gökyüzü bırakırken mavliğini boza,
’Gelinciğim gel’ dediğini duyuyorum.
Sensizliğin soğukluğunu bile bile
Kahvemin sıcaklığından vazgeçiyorum,
Sana geliyorum.
Bakışlarımı gri bulutlara çevirip
En uzaktaki inci tanesini görmeye çalışıyorum.
Döverken narin yapraklarımı diğerleri
Ben senin öğrettiğin oyunu oynuyorum.
İncilerden taç yapıp siyah saçlarıma takıyorum.
Sevdiğin gibi yapıyorum.
Yanımdaymışsın gibi davranıyorum.
Sağ elimden tutardın ya hep
Sağ tarafıma dönüyorum,gülümsüyorum
Nefesinle ısınıyorum.
Ve artık dönmeni umut ediyorum.
Umutlarım dudaklarımdan merdiven dayıyor semaya
Birden yokluğunla irkiliyorum.
Üşüyorum...
Zamanı gelmiş artık anlıyorum.
Hayalini yağmura emanet edip
Kahvemin eskiyen sıcaklığına geri dönüyorum.


esra kayaalp