Bugün sabah öğrendim İsmet, dün ölmüş,
Allak bullak oldum birden, kafam dağıldı,
Çocukluk, mahalle arkadaşım, yaşımız aynı,
İsmet, ilkokul yıllarında sıra yoldaşım …

O’nu seyrek görürdüm son zamanlarda,
İşlerimin alabildiğince yoğunluğunda,
Kansermiş meğer, bilinsin istemezmiş,
Benden niye sakladın can arkadaşım …

Hatırlar mısın İsmet, çocukluk aşklarımızı,
Birbirimize anlatırdık, bilmezdi başkaları,
Senin, yanlardan kordelalı Aynur’un vardı,
Benim Gül’üm, gözlerine bakamadığım …

Her öğlen okul paydosunda senle ikimiz,
Peşlerine takılır, evlerine kadar takip ederdik,
Canına yandığım günler nasıl da geçmiş,
Sen musalladasın şimdi, ben baş ucundayım …

Biliyorum ölenin arkasından sitem edilmez,
Günah, bunu bile bile sana, kızdım diyorum,
İçki masamızı sensizliğinle öksüz bıraktın,
Ben şimdi, kimin birasına rakı karıştıracağım …

İsmet öldü, cenazesi ikindiden sonra kalkacak,
Tüm arkadaşları geldi, hepimiz buradayız,
Kalbimizdesin can dostum unutma, gül güle,
Toprağın bol olsun seni, unutmayacağım …

07 Ocak 2003 / İst. / 02.26