3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1561
Okunma
Kırık kalp’ler sokağının boyasız sevdaları
yorgun şarkılar söyletme bana ağlarım
her dönemeç hüzne çıkar nasılda
eğilemem kendime bile, ne acılar dağlarım
bir nefes kadar yakınken ölüm
-ve almadan olmuyorsa yaşamak için
sen üzülme bir ömür nefessiz ağlarım
en mahremi utansın içimin
aşk savaşlarım gölgesiz
tarlalarında insan sevgisi yeşerttiğim çiçekler
oynayın kaybettiğim umutlarımla
sıcak yaz akşamlarının masum kedileri
çocuk gülüşlerimle ağladığım zamansızlık
dünyaları sığdıramadığım benliğim
bir damla gözyaşı düşürdün
ödünç versene bana çocukluğunu
papatyalar sana olsun
baharsız kalayım
büyüdükçe yalnız kaldım
sen gel rüyalarıma kurtar
eskiye gidelim
değişsin dünya
ama biz hep sevelim ...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz