Sisli bir şehir var
vapur sirenlerinin ardında
küçük kanat çırpınışları titrek
bakışlar hep ürkek
işçiler hep işçi
sokakların ardında
aynı şehrin silüeti

Küçük bir kız çoçuğu elbisesi giymiş
siyah beyaz,
köhne sokaklar.
yalnızlıkların biriktirildiği
boş duvarlar.
soğuk ve çıplak
bir el dolaşır düşlerimde.

Kalabalıklar bekleşir
otobüs duraklarının
tozlu dumanı içinde.
şehrin içinde bir boş ev,
evin içinde loş bir lamba
durmadan nefes alıyorum
hüzün sakladığım sayfaların
tam orta yerinden, hiç durmamacasına.

karanlık kapaklar kalkıyor yerin altından,
görünüyor sislerin ardından
bulanık sureti.
şehr-i istanbul’un yedi tepesi beliriverdi

boğuluyorum kollarındaki caddelerde
gömleğimin üst düğmesini de iliklediler
nefes alamıyorum boğaziçinde
yutkunamıyorum
yutuluyorum
şehrin azgın dişlerinde parçalanmış cesedim
o tükürdükçe toplanıyorum

sisli bir şehir var
vapur sirenlerinin ardında
adını bildiğim ama yüzünü görmediğim
bir dost var...
küçük martının beyaz kanatlarında

Emre Yılmaz-13.04.2007