Gecelerden bir gece, yalnızlık vurursa kıyılarına,
İçinde bitmek tükenmek bilmeyen,
Sonsuz bir sızı duyarsan
ve gözlerinde beliren sebepsiz çağlayanlara dur diyemiyorsan,
Beni hatırla.

Gecelerden bir gece, buz tutan teninde ürperirse zaman,
Bir nefeste solarsa gece,
Buram buram kokum sararsa dört duvar odanı,
Gözlerinden düşen bir damla yaşta,
Beni hatırla.

Gecelerden bir gece, ansızın çıkıp gelen bir hayalle,
Buğulu camlardan düşen bir damla da,
Güllerin o dayanılmaz kokusu içini sardığı zamanlar da,
Odanın sessizlik dolduğu ve yüreğindeki sızlama da,
Beni hatırla.

Gecelerden bir gece, yüreğine dolan umutla,
Sensiz, bensiz yaşanan o güzelim yıllara,
İsyanların son durağın da,
Kalbinin her çarpışında,
Kendini yalnız hissettiğin anlarında,

Gözlerin sebepsiz dolup dolup boşaldığında,
Kapat gözlerini
Ve beni hatırla.

Ayşe Manav