Eğer ders alırsan sanadır sözüm,
Hakkın olmayana el atma yavrum,
Söylediğin sözle bir olsun özün,
Arif meclisine söz katma yavrum.

Doğru çalışırsan emek zay olmaz,
Tembellikle kimse bir yere varmaz,
Nöbet biter bir gün sana da kalmaz,
Gece yeter gündüz çok yatma yavrum.

Geçicidir fani dünyanın malı,
Kimi yeşil giyer kimi de alı,
Çok zengin olursan insanlık hali,
Nerden geldiğini unutma yavrum.

Emek vermediğin bahçeye girme,
Mazlumun malıyla saltanat sürme,
Engin ol kendini yüksekte görme,
Hor görüp kimseyi aldatma yavrum.

Saygılı ol sende göresin saygı,
İyi bak atana eyleme kaygı,
Yüreğinde olsun tertemiz duygu,
Hoş tut büyüğünü ağlatma yavrum.

Eğer yarışırsan ilimde yarış,
Halka güven sağla yapasın barış,
Vatan toprağından verme bir karış,
Can verip yatanı unutma yavrum.

Kendi kazancına kanaat eyle,
Asla işlerini yapma hileyle,
Bir ürün satarsan hakkını söyle,
Kara borsa ile mal satma yavrum.

Sen, sen ol yetimin hakkını yeme,
Nefsine sahip ol alıştır geme,
El seni anlatsın hep benim deme,
Seni sevenleri yanıltma yavrum.

Gel! deyince geldik bizler cihana,
Her çözüm ondadır sarıl Kuran’a,
Niyaz şükür eyle ulu Mevla’na,
Amel defterimi kapatma yavrum.

Sebat et işine zor olsa bile,
Avare dolaşıp yük olma ele,
Bir kusur görürsen getirme dile,
Sır sakla her sözü anlatma yavrum.

İyilik görürsen altında kalma,
Fitne fesatçıyla sohbete dalma,
Vefasızlık yapıp sen nankör olma,
Yarenine kara bağlatma yavrum,

Yol hakkın yoludur ayrılıp şaşma,
Cahil olanlara akıl danışma,
Halden bilmeyenin peşinden koşma,
Sözde dürüst ile saf tutma yavrum,

Elveda ederken Kaya dünyaya,
Tekbir sesleriniz çıksın semaya,
Emanet eyledim seni Mevla’ya,
Kabrimde yerimi dar etme yavrum,

Osman Kaya