Canımdan fazla sevdiğim ablama şaka ederken
Karşılıklı msn de sohbetimiz iyi giderken

Kopaydı yerinden dilim,tartmadan sözüm söylerken
Kuşadası’nda bar pavyon,beraber açalım derken

Ablam küplere binmişti,şakamı kaldırmamıştı
‘’Beni sen ne sanıyorsun’’ güzelce azarlamıştı

Can ablam özür dilerim,şakaydı affet yalvardım
Beni sen ne sanıyorsun;diye lafla şamarlandım

Çok üzülmüştüm o gece sabaha kadar düşündüm
Uykusuz gece sabahı,köy tarlasında üşüdüm

Bir elim işte beynimse;ablamı düşünüyordu
Ablayla hayal kurup da affını görüşüyordu

Nihayet akşam olmuştu msn yi de açmıştı
Selam toprak derken yine;meşgulüm cevap atmıştı

Bu hakarete kızıp da;bir yetmişliği devirdim
Günahıysa ablamındır,el açıp da niyetlendim

Haberi de olsun artık,ablam benimle yanacak
Hazırlığını çok yapsın,narı cehennem çok sıcak

Allah günahım yazmasın,lafımsa eşek şakası
Gerçekle asla bağdaşmaz,olmaz işin alakası

Ablamsa olgun biridir,sanırım af da edecek
Kulağımı bir az çekip;derimi ise yüzecek

Bir bakarsınız şiirim,tez de eline geçecek
‘’Eşek kardeşim affettim’’,rahatına bak diyecek

……..M.Sıddık SOLMAZ……..