Özledim işte yine kokunu
Ahh o şaheser gibi dokunu

Özlemek elde değil ki tutsam
Yok etmek için çaresiz yutsam

Kara trenlere duygu yükleyen ki o
Ardın sıra deli divane kükreyen ki o

Gel desem gelmezsin, o beni bilir
Ne zaman istesem, anında gelir

Vefalıdır, kalenderdir halden de anlar
Duygular şahlanır, devleşir anlar

sen bir kenara değil beni kuyuya attın
özlem bekasında bir ben yarattın

zaman ilerler, düştükçe artar, azalmaz
ben ve kuyu değil bel ki zaman haz almaz

bir şey sorma bana, yarın ne olur?
Ya ben beni, ya sen seni bulur.

Gitmek rüzgara karşı, dirençler uçurur
Arş tepemde kaybolur, aşk ruhumu göçürür

O an ki, avuçlar aklımı, başımdan alır
Sade bir ceset gibi, bitkin bedenim kalır

sonu ne dir, nasıldır, olanaksız bilmek
ya yarıda kesecek, ya sonudur ölmek!..

Muhittin Dağhan
24-04-2009
01 30