Biz bu koca âlemde iki dosttuk
Açtık,
Sarhoştuk,
Sigarasızdık
Ve yalnızdık
Ama kahpeler gibi birbirimizi hiç satmadık
Gülmeyi de bildik, beraber ağlamayı da
Fakat hiç isyan etmedik Yaradan’a
Korkunç kabuğuna sığan gecelerde
Ne sokaklar sığardı bize ne de biz onlara
Ve üşüyen tenhasız sokaklarda
Üşümezdi yüreğimiz bir kutu birayla
Bu zalim menfur hayatta
Ne adımız vardı ne soyadımız
Tanınacak kadar vardı bir lakabımız
Zalimle zalim mazlumla mazlumdu yaşantımız
Ezmezdik ve ezilmezdik bu hayata
Ve ezmeye gelenide ezerdik evelallah
Sormayın a canlar
Şimdi ne ben varım ne de o buralarda
Aslında ben vardım da o çok uzaklarda
Yalnızım artık bu dostsuz diyarda
Boş verin beni ey yaralı turnalar
Yalnızca bir selam, bir selam verin
Dostsuzsa
Yalnızsa,
Ağlıyorsa,
Ve selamsızsa
Bir selam verin ey turnalar can dostuma

SERHAT PARLAK