2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1002
Okunma
gökyüzünde gördüm bir gece onu
karanlığın ötesinde
mahzun bir ürpertiydi sanki
öylece bakıyordu hüznün puslu aynasına
üzüm karası gözleri
bütün ışıklar sönmüştü
yıldızlar yoktu artık
zifiri karanlığın gölgelerinde kalmıştı ümitleri
yalnızlığın büyüsü tuttu ellerini usulca
zamanı durdurdu sonra
soğuktu elleri
giderek daha da soğuyordu
…….” üşüyorum “dedi titrek sesiyle
oysa ki sessizliğin boşluğunda yankısızdı bütün sesler
duyulmazdı
çocuksu bir gülücük kondurdu yanağına
sonra da , gülümsedi
en sevdiği şarkıyı mırıldanıyordu
kapattı o üzüm karası gözlerini
zaman zaten durmuştu
üşümüyordu artık …
Mert YIGITCAN
Maltepe istanbul 22 nisan 2009 Çarşamba 14:00
“ birdaha hiç göremedim
ne onu
ne de o alıp gittiği yıldızları … “
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz