Buzul gece, ay ışır, yoksun ya, ben üşürüm
Isınayım ne olur, ses ver de şarkılara.
Taş suskunu bir zaman, hep seni düşünürüm
Yalnızlığım zemheri, gel artık, gel Dilara!
Ay ışır, buzul gece, yoksun ya, ben üşürüm.

Sularda yakamozu çalkalayıp çık da gel
Yıldızların avcuna gurbetini yık da gel!

Bir kabirden farkısızım, taşım noksan başımda
Çıldırtan kahkahanla, yanımdan geç, kalkayım.
Dalı kopan selvinin acısı göz yaşımda
Mecnunlar zincirine eklenen son halkayım
Farksızım bir kabirden, taşım noksan başımda.


Salkım salkım buz tuttu saçakları gönlümün
Bilmiyorum, yaktığım bu kaçıncı sigara
Son dansına az kaldı Azrail’le ömrümün
Gittiğin günden beri korkuyorum Dilara
Buz tuttu salkım salkım saçakları gönlümün.

Aşkımızı mahveden ayrılıktan bık da gel
Takvimlere kurşunu peşpeşine sık da gel!

Kan damlıyor beynime, gülistanda gül gibi
Kapanmaz yaralarım, kemiklerim sızlıyor
Gülünden koparılmış yuvasız bülbül gibi
Şekilsiz hayâletler sanki beni izliyor
Beynime kan damlıyor, gülistanda gül gibi.


Karanlık odalarım, kör oldum ışıksızım
Ellerinle açıver perdeleri bir ara
Uzadı sakallarım, nasıl yakışıksızım
Çıkamam sokaklara, perişanım Dilara
Odalarım karanlık, kör oldum ışıksızım.

Sevdamızın mumunu yüreğine yak da gel,
Işığınla içime, çağıl çağıl ak da gel.

Zifiri kumsal ruhum, dalgam sahili döver
Dağlar döksem denize, işim böyle düzelmez.
Zülüflerin göğsüne değdikçe seni över
Gerdanının kokusu rüzgârla bile gelmez
Ruhum zifiri kumsal, dalgam sahili döver.


Düşmanım aynalara, her zaman meşgul musun?
Aklına gelmez miyim, telefon et, bir ara!
İnsaf et, acı bana, sen de Allah kulusun!
Çevir bakışlarını Ceylan’ına Dilara
Aynalara düşmanım, her zaman meşgul musun?

Çağla yeşil küpeni kulağına tak da gel,
Gene de son bir defa aynalara bak da gel...

Mustafa Ceylan