0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
858
Okunma
elimdeki kaleler düştü.
piyonların tam ortasına doğru salındılar.
vakur bir eda ile karışık,
kaş kaldırdılar ve aniden vezirin gözünden düştüler.
en nihayetinde yıldızları gördük filin kendini atlas sanan kulaklarından.
yerçekimi falan hikayeymiş meğerse..
dönenceler desen zaten yalan.
iki tane çizgiyle mi ayrılır?
siyahla beyaz?
yağışla gözyaşı..
leb-i hayatla ayrımı aşkın; ne mümkün?
