Ey babamı bağrında saklayan
Bakır tenli, mistik memleketim, Silvan
Hasino inlerinde sana sesleniyorum
Bağırıyorum!
Bağırıyorum!
Ey elleri nasırlı, tezek kokulu, naçar anam!
Söyle! Ben doğuştan mı sabıkalıyım?
Ölmek değil, ölmek değil bikes anam
Oysa yaşamak isterdim Diyar-i Bekir’de
Lakin hayatım sansürlendi daha on sekizimde

Ey! Diyar-ı Bekir
Ey acısını yüreğimde beslediğim şehir
Bürün zırhlı kabuğuna uzaklardan zalim gelir
Sana diyorum!
Sana diyorum!
Bir ses ver ne olursun bak sana ağlıyorum
Aç, aç kapılarını yeter ölmek istemiyorum

Ağlamayı bilirdim, fakat ölmek ne demek anne
Kırık dökük düşlerimi süsleyen ümitlerimle
Oysa yaşamak isterdim Diyar-i Bekir’de
Olsun anne ölmenin ne olduğunu bilmesem de
Ölüm şerefi bende şerefsizlik onlarda kalsın anne


Beyhude Adam der ki! Son sözünde
Gaye öldürülmekse Diyar-i Bekir’de
Gel yaklaş Azrail bedenim sana amade