Dün mazi,
Bugün gerçek,
Yarın hayalken,
Neden?
Suya benzetilir ZAMAN!
Nasılda ,
Kayıp gidiverir avuçlarımızdan...
Üstelik,
İliklerimize kadar içindeyken hayatın.

Bitmez yaşadıkça sorgusu hayatın,
Bir anladın,
Bir yanıldın..
Bazen karışır gerçekler HAYALLERE,
Bazen hükmeder, hayaller GERÇEKLERE..

Sırasını savmada sessiz ce
Yaratılan herşey,
Bugün olan ,
Yarın yok...
Sevgiyle bakan gözlerde,
Umutsuzluktan eser yok...

BİRdik çoğaldık,bin olduk,
Her kötülüğü biz kendimize yaptık
Taştık da kabımızdan ,
Sığamadık evrene,
Oysa acı gerçegi ögretir
İki metrelik bir bez parçası bize..

Severiz CANI,
Canı veren hürmetine..
Katlanırız her derde ,çileye
Bizi gören hürmetine..
Sevda için can veririz,
Can kıymeti bilene...

CANlar
Toplanıp gideriz birgün,
Bize CAN VERENE....

Hiçbirşey sürmez sonzuza
Ondan başka..

Hükmüzüz kelebeğin ömrü kadar

İki adım sonrası,
Dipsiz uçurum..

Üstelik kanatsız,
Üstelik çrılçıplak..

Unutulur ve gideriz,
Yoksa bizi HATIRLAYACAK....

turgut CENGİZ Nisan şiirleri 2009