bir kez daha doğdum küllerimden
belki inanmazsınız ama
geceleri söndürdüğüm sabahlarımda
yeniledim benliğimi
aşk denilen bir coğrafyada
sahip değilken hiç bir yüz ölçümüne
ve inanmazken varlığına
rakım ölçümlerim sıfırın altında
kandırırız kendimizi
tüm yalanların pembedir rengi
aslında siyaha bulanmışken sessizliği
biz ki aşk denen bir illete müebbet
şiirler yazarız hep bir ağızdan
oysa
esamesi okunmaz
ve yiter nice kimlikler
sevgiye muhtaç
kaç çığlık daha asılı kalır sonsuzlukta
ruhum çarmıhta
avuçlarından çakılı
sevişmek ibadetken dimağda
üç kuruşa satılır olmuş kirlenmiş simalarda
hâlâ kandırırız kendimizi
sihirli bir dokunuş bekler
eskitiriz ömrümüzü
şimdi alkol teslimiyetli sabahlara
yazılmış şiirlerim var
ve ben
her yudumda
yumduğum gözlerime gömülür
doğdum sanırken ölürüm





gülay bulut