YALNIZLIK-2

Yalnızlığım tıpkı sokak lambalarının durumu
En iyimser ihtimalle başıma bir taş gelir
Gündüzleri her neyse, her gün akşam oldu mu
Beynimin merkezine yakıcı ataş gelir
Bağlantılarım var gerçi ülkenin bir ucunda
Ne ben oraya giderim ne kavim-kardaş gelir
Sıkıntıdan, meraktan çatlıyorsam kimin umurunda
Ayda yılda bir kuru selam oda ne yavaş gelir
Her gün geçer binlercesi mütemadi yanımdan
Bir kez varmazlar farkıma, gözlerimden yaş gelir
Öyle nankör ki etrafım, can alır da canımdan
Bir cananı çok görürler, sonumdan telaş gelir
Gece iyice çökünce hışmıyla, gam yükü toparladığım
Herkes çekilir evine, semtime savaş gelir
Oluşunu, duruşunu, gülüşünü kendim tasarladığım
Bir güzelin hayaliyle oynaşmak bana bir uğraş gelir
Duyulur bir siren, kopar bir feryat ve iner pala
Yokuştan aşağıya yuvarlanan baş gelir
Saat tam on ikide, yarıma yarım kala
Bir kimlik soran gelir, bir iki ayyaş gelir
En zıt en uyuşmaz iniltiler bile hep birden
Bu saatte bir uyum içindedir, sarmaş dolaş gelir
Hepsi başka başka şeylerin yoksulu her türden
Umutsuzlukların çığlığı birdir, hepside canhıraş gelir
Bir ritimli gürültü duyulsa sanılır ki uğursuzluk tükenir
Öyle olmaz ne yazık, nöbeti devralmaya bir manga erbaş gelir
Bu yalnızlık çıkmazında canıma ot tıkanır
Kimsesizliğim Hay Bin Yakzan’la inan başa baş gelir
Sabaha ermek dilerim, ye sabırlar çekerim
Sanmayın ki sabahlar bana arkadaş gelir
Öyle ise neden mi sabahları hep hasretle beklerim
Umulur ki gün boyunca avunacak bir çift hilal kaş gelir

İhsan POLAT 01.07.1997 İstanbul