2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1164
Okunma
bazen ince bir yağmur yağar,
ağlar gökyüzü,
küçük bir güneşe satar sözünü,
tek tek dökülür yapraklar;
kaçar ilkbahar saklar yüzünü...
bazen bir deli rüzgar eser,
süpürür hüznü,
bir asi soğuğa çalar rengini,
bir bir yıkılır umutlar;
sarar seni de yalnızlık gösterir yüzünü...
bazen ve her zaman,
bir garip korku siner derine,
bekler en zayıf anını,
ne zaman ki tıkanır uykular
daralır duvarlar;
işte o zaman yanılır doğrular!
ve doğru öyle yalandır ki böyle anlarda
tüm anlamlar anlamsız gelir...
şimdi senin gözlerin
bu korkuyu bu sonbaharı anlatır,
tüm yanlışları doğru kabul eder
ve uykularım küsmüş sayende;
geceye,
kimbilir ne zaman güler?
Cevap Yaz