Bir çınar devrildi dağlar üstüne,
Sanki şimşek gibi çaktın be Reis.
And olsun zaman ve çağlar üstüne,
Kurşunu kalbime sıktın be Reis,
Sen üşüdün, bizi yaktın be Reis.

Sonsuzluk sahibi diyorsa ki “gel”
Üç kuruşluk dünya olamaz engel.
Kavuşma ânına bahane ecel,
Davete boynunu büktün be Reis,
Sen üşüdün, bizi yaktın be Reis.

Bekleyip dururdu zaten Oğuz Han,
Kürşat, Bilge Ata, Yavuz, Genç Osman.
Düştü önünüze Başbuğ Alparslan,
Resûl otağına çıktın be Reis,
Sen üşüdün, bizi yaktın be Reis.

Dünya servetinden, malından geçtin,
Çilenin en zorlu yolundan geçtin.
Bu yolda tam kırk bir yılından geçtin,
Yetmedi, kanını döktün be Reis,
Sen üşüdün, bizi yaktın be Reis.

ERBABİ derdini getirdi dile,
Duadan gayrısı artık nâfile.
Herkesten farklıydı ölümün bile,
Gözümden yaş olup aktın be Reis,
Sen üşüdün, bizi yaktın be Reis.

01 / 04 / 2009
OZAN ERBABİ - KAYSERİ