38
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1538
Okunma

Tek dostum sırdaşım arkadaşımdın
Halimden yalnızca sen anlıyordun
Şefkatinle saran sarmaşığımdın
Üzülsem benden çok sen ağlıyordun
Çekerdin bitmeyen kahırlarımı
Silerdin sabırla gözyaşlarımı
Ne zaman yitirsem umutlarımı
Yaramı güllerle sen bağlıyordun
Canımdan can gibi kopup da gittin
Kum gibi elimden akıp da gittin
Seninle güçlüydüm yıkıp da gittin
Dertlere gülmemi sen sağlıyordun
Şimdi neyleyim ben doğan güneşi
Yok artık ömrümün vefalı eşi
Sağ olsun yerinde karın kardeşi
Dost diye bağrımda sen çağlıyordun
Pervin Yetiş
5.0
100% (1)