Senin olan bir zamanda
Ellerinde demir bir yazgı
Kılıçtan zincir
Yakalamıştı zaman
Ve senin yazman
Kimler yakardı seni
Tıpkı senin gibi
Sen o kavimin hüsranıydın
Kollarına vurulan hançer gibi
Kara gözlerimizde kömürden yazgı
Çarmıhtan gelirmiş gibi
Sen gittiğinde o dağ çöktü işte
O şehir yok şimdi
O ülke yok
Gün doğumunda beliriyordun bir sır gibi
Kalbime vurulan bir hançer gibi
Seni arıyordum
Düşüyordum senin olduğun o ateşe
Yangın oluyordum
Oysa ki,
Her mekan seni arar,
Ve her şehir seni yazardı
Bilmezlerdi ki ağladığını
Hani ne güzel yazarlardı seni
Tıpkı senin gibi
Kimler yakardı seni?
Ve sonra da kimler yazardı?
Hani seni bulmuştum ya
Bir sırrı bulmuş gibi
Hani seni yakmış gibi
Tenin yoktu
Sen yoktun
İşte o zaman
Adı sen olan bir yol başladı
O macera
Bitmeyen bir gidiş kendimizden uzağa
Ve yalnızlıklar senin sabahlarındı işte
Anlıyordum ki bitmeyen bir yolculuktun sen
Kaç ateşten yaratıldı zaman
Söylüyorlar işte senin şarkını
Sen o şarkı ve içimizdeki asktın
Ve hiç bitmeyen bir sırdın
Dağ akşamlarında ay
Sensiz yollarda adımlar yorgundu
Ve gitmiyordu
Oysaki
Ulaştığım uzaklıklarda
Bir sen vardın
Bir de sır
Alıp başını
Simli bir dünyayı
Getirdin ya ormandan
Mana biterdi ve
Gölgeler bile giderdi
Hadi kalk yıkıldığın yerden
Toprağa ve denizlere gömüldüğün
o mavi enginliklerden
Bak
Düşler şehri yakılıyor
Bıraktığın o yer
Artık içimizde yanıyor
Ruhumda orman
Ormanda kuşlar ağlıyor
Yansımada kırılıyor oysaki
Bu şehrin görüntüsü ve sen
Seni yazanlar bile ağlıyor
Varlığında yokluğunun sanrısı
Bir de sır
Sen gittikçe
Ve sen hep gittikçe
biter şehir
Ve sen gittiğinde
Bıraktığın zırhlardan
Ve kargılardan
har kılıç geçer
Her savaşçı yitiktir oysaki sensiz
Yokluğun bela
Bir felaket .çağrısı
Der ki kitap
Aşırılmış sular tatlıdır ve şarap
Hani içimizdeki o bağ bozumu
Ve o şarap ki
Yüreğimizde zehri içer
Ve gerçek denen o şey kendinden geçer
Kimler yazdı ihaneti?
O yangını
Kalk ve bak
Kim çizdi senin olmayan yüzünü
Oluştukça yüzün
Şehrin bozulduğunda
Yani sen yok olduğunda
Belki
Pazarlıktadır insan
Ve aşk
Sen benim ruhumdun oysaki
Herkesindin

Seni soran ve yokluğunu dolanan
Bilmezdi oysaki
Ve senin miskin dünyan
Alevden kamçı ve
kör ateşti
Yanıyor
Ve hep yanıyordu
İçimizdeki orman
Toprak ve sınırsız ülkem
ve o yer
Seni okumayalı sensizdi
Bıraktığın zamanda
Yitik yollarda bir göç başladı
Aşk savaşçıları olurdu
Bir de o efsane
belki
Asıl sen yoktun
Tutsaktın
Dön artık
Kalk küllerinden o ateşten
Sen olmayınca bu beden düşer
Sen savaşın en iyi savaşçısıydın
Bilmem ki neden korkarlar?
Senden ve geceden
O geceden de karanlık bir sır gibi
Ne kadarda çok severdim ben seni
Tıpkı senin gibi
Sen benim tek kafesimdin oysaki
Ve hiç bitmeyen ömrümüzdün
Sen gittikçe
Ve hep sen gittikçe
Her dokunuş bir mezarlık
Sensiz bir aşk
Yalnızlık bir intihar
Ve o mavilik
sen olmayınca yanıyor
Ve hep yeniden yanıyor bak
Bıraktığın o zamanda
Sır çürüyor
Gri ruhumuza
O yangındaki ormana
Ve sür öfkeni bittiğin yere
Belki
En büyük intikam sevdadır
Ve bizim aşkımızda büyüyor
Hani seni bulmuştum ya
Senin bulduğun gibi
Hani seni yakmış gibi
Yoktun sen
Ellerin yoktu
İçimde yanıyordu
Ve o macera başlıyordu
Sen sırdın
Yanan bir yürek ve aşktın
Ve bana bir sır ver
Gönül ister bir sır
ve aşk

Şener yıldız dostuma hitaben sevgilerle