Mevsimler gelip geçer hep ömrümden
Haber verirler geçmişimden dünümden
Ağaran saçımın her bir telinden
Acı tatlı yaşanmış her günümden

İlk baharda hep açmış çiçekler
Renga renk kırlara,ovalara dolmuş
Yazın yakıp kavururken güneş
Onların hepsi sararıp solmuş

Yavaş yavaş gelirken güzün
İçime dolar buruk bir hüzün
Eserken rüzgarlar hep yapraklar dökülür
Ömrümden dakikalarımı alır götürür

Kara kışta yağarken lapa lapa kar
Her yeri bem beyaz bir örtü kaplar
Bacalardan hep dumanlar tüter
Kışın soğuktan insan donup titrer

Dört mevsim daha geçti
Sonbahar kış ilkbahar yaz
Ömrümden bir yıl daha gitti
Ne çıkar sanki etsem bir itiraz

Güneş şafaktan her gün görünür
Mevsimler yıllar böylece alır yürür
Niceleri açarken gözlerini bu hayata
Kimileride son nefeslerini vererek ölür

Bu dünyada yaşadıkça biz
Daha çok mevsimler göreceğiz
Ölüm yazılmış olsada her canlıya
Bilemeyiz ki biz hangi mevsimde öleceğiz

Mehmet Yılmaz İNANOĞLU