Bu nasıl bir derinlik bu nasıl bir bakıştır
Gördüğüm tüm renklerin ilahıdır gözlerin
Kalûbelâdan beri ruhumdaki nakıştır
Feryat eden sükûtun silahıdır gözlerin

Ellerimde üşüyor siyah beyaz bir resim
Diliyorum duyulsun arşıâlâdan sesim
İki cihan bilir ki benim mutlak adresim
Müptela yüreğimin penahıdır gözlerin

Bakışı değse yeter yüceltiyor güruhu
Her hâli öyle güzel mest ediyor bu ruhu
Sınırları zorluyor helal sayıp mekruhu
Meleklerin tertemiz günahıdır gözlerin

Bu bir sonsuzluk aşkı değil dünya hevesi
Gözlerin imtihanım ve sabrımın meyvesi
Sevdana mahkûm olmak özgürlüğün zirvesi
Düpedüz esaretin felahıdır gözlerin

Hak yolunda ram olmuş İsmail’dir kurbanlık
Tereddüt etmeyecek can vermeye bir anlık
Sonsuzluğu kaplayan aydınlanır karanlık
Bitmeyen gecelerin sabahıdır gözlerin

Kelimeler şaşırdı bilemiyor ne nasıl
Yarım şairliğimle anlatılmaz bu fasıl
İçimdeki yangının sebebidir velhasıl
Göğsümün alev almış cenahıdır gözlerin

İsmail Koray Şimşek