Bu akşam yine vurdum kendimi yollara
Elimde bir şişe bira ve yalnızlığım
Üşüyen bedenimi gözlerinin hayali ısıtıyordu
Saatlerce yürüyüp varamadığım
Sen miydin yolun sonunda ki şu ışık
Var gücümle savurdum taşları
Yalnızlığımı bozan sokak lambalarına
Damarlarımda beraber gezdiğin asi alkolün etkisiyle
Haykırdım uçsuz bucaksız yollara
Tanrım! Yal beni yanına yada ver bana istediklerimi
Çığlığımın yankısından başka bir cevap gelmedi
İki damla yaş süzüldü önce gözlerimden
Soğuktan donan yüzümü ısıtarak akıp gitti
Güç kalmamıştı artık dizlerimde
Yığıldım yere dirençsizce
Şu an sende düşünüyor muydun acaba beni?
Ben senin için kendimi paralarken
Göz yaşlarımla ıslatırken yolları
Duyuyor muydun acaba?
Kendimden geçercesine attığım çığlıkları
Tabiki hayır...
Eğer işitseydin ve düşünseydin beni
Şu an bu soğuk kaldırımlarda değil
Dizlerinde yatıyor olacaktım

Sezer Türemen