29
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2549
Okunma

SEVGİLİ ŞİİR DOSTLARI;
ÖLÜM TEMASINI ŞİİLERİMDE ÇOK FAZLA İŞLEMEK İSTEMİYORUM...FAKAT ÖNÜMÜZDE DURAN VE GİTTİKÇE YAKLAŞTIĞIMIZ EN SOMUT GERÇEK VE MUTLAK SON OLDUĞU İÇİN BU ŞİİRİ YAZDIM...ÖLÜM İNAN İÇİN BİR SON DEĞİL YEPYENİ BİR BAŞLANGIÇTIR...GEÇİCİ BR DURAKTAN ASIL OLAN VATANA TERHİSTİR...SAYGILARIMLA...
Son Beste
Hayatın her anı, her daim toz duman,
Buhranlar anaforunda kıvranıyor insan…
Ey yüreğim! Kor ateşte yan da /da/ yan,
Buhranlar anaforunda kıvranıyor insan…
Ölüm değil midir, başucumda duran,
Düşündükçe yüreğimi hüzün kaplayan…
Ölüm değil midir, her yerde beni arayan,
Bulduğu ilk fırsatta, bendeki seni alan…
İnen olmaz kalkan bu son gemiden,
Ayrılık yakar insanoğlunu en derinden…
Kır çelik zincirleri o paslı yüreğinden,
Yaratılan her şeyi sev bir gün ölmeden…
Ölüm değil midir hayatın son bestesi,
Her gördüğümde gelen onun ayak sesi…
Ölüm değil midir gerçeğin ta kendisi,
Ölünce biter şarkımızın son bestesi…
Vuslatın güzellği tüketirken bendeki son nefesi,
Ölünce biter /zannedilir/ şarkımızın son bestesi…
Yücel Demirtaş