2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1783
Okunma

Günler,mevsimler geçmekte...
Her geçen gün,
Her geçen mevsim,
Geçerken üstünü örtmekte,
O sızlayan yaramın.
Bir yaranın bu kadar acıtabileceğini,
Nereden bilebilirdim ki?
Bir öğlen vaktiydi:
Omzuna dokunup,
Gitme demiştim.
Bunun bir veda olduğunu
Nereden bilebilirdim ki?
Beklemek zordu.
Hiçbir şey yapamadan beklemek...
Çaresizce beklemek...
Dilimizde dualarla,
İçimizde ümitlerle beklemek..
En ’sonsuza kadar beklerim’ dediğim anda
Bir anonsun tüm bekleyişleri bitireceğini
Nereden bilebilirdim ki?
O iki hece
Bir kelimeyi
duymayı asla istemedim.
Gittiğini,
Bir annenin feryadında duymanın,
Bir arkadaşın bakışlarında görmenin,
Bu kadar acı vereceğini,
Nereden bilebilirdim ki?