Bu gün üşüyorum
Dışarıda yakıcı bir güneş
Ama ben üşüyorum
Belki yalnızlıktan
Belki bensizlikten
Bu gün çok üşüyorum
Çözemiyorum çileyi,çözülmüyor bir türlü
Kalbim kırık ama neye
Kırıklığı bile bulamıyorum
Hayata mı?neden olmasın
Dostlara mı?olabilir
Yalnızlığımda sorulmuyorsam
Varlığımda taç isem
Unutulmaya terk edilmişsem
Belki bundandır üşüdüğüm
Bu gün üşüyorum ve de titriyorum
Elimde kalem durmuyor
Yazmıyor o kalem beni
O bile terk etmek istiyor üşümüşlüğümde
Çünkü çok üşüyorum
Dışarısı yakıcı bir güneş
Ama ben yinede üşüyorum
Akşam dışarı çıktığımda titriyorum
Titrememi durduramıyorum
Sanki donacakmış gibi
Yalnızlığımdan üşüyorum
Aslında karanlığı çok seviyorum
Her dostum diyeni görmüyorum
Üşüdüğümde beni ısıtan dostum
Zaten yüreğimde sımsıcak onlar
Onlar beni üşütmüyorlar
Üşütenler dışardaki dostum diyenler
Evlat bile üşütüyor beni
Üşüyorum dostum çok üşüyorum
Artık güneş bile üşütüyor beni
Yüreğimdekiler olmasa donacağım
Beynim üşüyor ciğerim üşüyor
Aradığımı bulamadığımdan
Bulduğumu kaybetmekten korkuyorum
İŞTE BU ÜŞÜTÜYOR BENİ