5
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1104
Okunma
karanlık duru uzak su
gümüş ve kara dut dudaklarınla git
koyaklarda iftira şehir
sisli bir sabahken henüz
gülücük kayısı çiçeğiydi dalımızda
bir oyun ki kıran kırana ölüm
hepimizin belindeki
tek öpüşlük gamzedir hayat
çoluk çocuk topal
yüksekten kork amma
düşlerini de incitme alçakça
nasılsa düşmek sonuç
sen denizsiz deniz sensiz hiç olur
gölgesiz bir adamın döşünde
aşk şimdi bir sebep kainat yıkım
seni görmek için savrulan
asıl bulutların hakkıdır yağmur
gözlerim gidenlerin yurdu
saçlarım adına yazılmış name
rüzgara verdim bu gün
kokun deniz ellerin sevgilim
Cevap Yaz