Öpülesi ellerine uzandım öğretmenim
Yüzümde, gözümde,
Saçlarımda yaşamak,
Yaşatmak istedim öğretmenim.
Elime kalemi aldıkça,
Kâğıtlara bir şeyler karaladıkça,
Yazılmış satırları okudukça,
Sen canlanırsın gözümde öğretmenim.
Ne zaman bir öğrenciye baksam,
Okul şarkıları dinlesem,
Düşen bir çocuğu kucaklasam,
Seni yaşarım öğretmenim..
Satır satır solmuş mektupların,
Renklerini yitirmiş yaprakların,
Sevgiye uzanıp, bağlanan yolların..
Sonunda sen varsın öğretmenim.
Kulaklara gelen umut türküsünde,
Çocuklara söylenen ninnilerin bestesinde,
Sonu gelmeyen sevgilerin de ötesinde,
Yine, sen varsın öğretmenim.
Mutsuz, mutlu olacaksa bir gün,
Tüm acılar dinecekse bir gün,
Düşmanlar dost olacaksa bir gün..
O sabahın güneşi, sensin öğretmenim.

04. 10. 1979
Suat TUTAK
Saat: 22.35 / SÖKE


NOT : Bu şiir şair Suat TUTAK’ ın SEVGİ BAHÇESİ adlı ilk şiir kitabından alındi.s-1