Dokuz aylık yoldan dünya yüzüne
Ağlamaya bir de gülmeye geldim
Yaratan ruh vermiş insan özüne
Ağlayan gözleri silmeye geldim

Dediler “Bir düşün ulu dedeni
Hani nerde onun güzel bedeni”
Dünyaya gelmenin pek çok nedeni
Ben kim olduğumu bilmeye geldim

Dedim “Deli gönül doğru ol sevil
Yücelerden uçma engine eğil”
Dedim “Bunca âlem sahipsiz değil”
İşte bu gerçeği bulmaya geldim

Ne bölücü oldum ne sağcı solcu
Benim garip gönül Allah’çı kulcu
Dedim “Dünya bir han ben garip yolcu
Ben bu hana konuk olmaya geldim”

Dünyaya gelmenin vardır gereği
Sen hep hak aşkına yandır yüreği
Namaz ibadeti dinin direği
Allah için namaz kılmaya geldim

Nicesi dünyada kul hakkı yiyor
Allah kul hakkıyla gelmeyin diyor
Bunca doğan insan hakka gidiyor
Dünyada az zaman kalmaya geldim

Bu fani dünyayı canlılar sarmış
Nicesine geniş kimine darmış
Her varlığa ait dört mevsim varmış
Gül gibi açılıp solmaya geldim

İnsan yaratıldım yine derdim var
Dünyaya geleli işim ahüzar
Dünya dedikleri bir küçük pazar
Pazardan bir kefen almaya geldim

Ömer Tombul der ki “Yerde yatarım
Yer kabul etmezse nerde yatarım
Ben güneş misali doğdum batarım”
Dedim “Dünya sana ölmeye geldim”

HALK ŞAİRİ ÖMER TOMBUL