Sen geldin yine, aklıma,
ve daldım ! bulut oldu gözlerim,
birer,birer döküldü anılar,
demek ‘ki
seni, unutamamışım.
dikildin ! birdenbire, karşıma,
hesap sorar gibi,
geçmişten,
terledim, bakınca karşında,
görünce utandım,
ama kaçamadım senden.

Nerden çıktın,
durup dururken karşıma.

Af et ne olur, suç bendeydi,
gönül verdiğini bilemedim ki,
terk ettim,bilmeden,
seni bensiz bıraktım,
yaban ellerinde,
yazıklar olsun bana,yazıklar olsun.

Hala kaldı mı buna rağmen
aşk sende.

Eski günlerimizi
hatırlatma bana,
saten suçluyum,ben
bir de sen söyleme,yüzüme çarpar gibi şunu,
öyle,acır gibi bakma bana.

Hala ben varmıyım senin gönlünde,
var ’mıyım o çarpan güzel kalbinde,
çok geç olmadı mı senin için,
oysa benim için,
çok geç oldu seni anlamakve sevdiğini bilmek,
utanıyorum senden utanıyorum,
af et beni af et ne olur.
kahroldum pişmanlığıma,
kahroldum pişmanlıklarıma.


a.yüksel şanlıer
15 şubat 2009-02-14
antalya.