Söyle ey gözlerim, nasıl gülersin?
Ensende bekliyor o ölüm ânı…
Bilmeden geliyor ömrünün sonu,
Bu sana, yalan dünyanın oyunu,
Ne oldu önce gidenlerin sonu?
Söyle ey gözlerim, nasıl gülersin?

Nerde anan-baban, önden gidenler?
Servet, mal içinde gülüp gezenler…
Şâh, Padişâh, hükümdarı nerede?
Züleyha ile Yusuf’u, mecnunu,
Kerem ile Aslı, Ferhat’ı nerde?
Söyle ey gözlerim, nasıl gülersin?

Önceden gelenler sonra gelenler..
Erenler, evliyalar, şu ermişler..
Asiller, vekiller, geçen Nebiler,
Kur’ân’da anılan o Peygamber’ler
Hepsi de sonsuz âleme göçtüler
Söyle ey gözlerim nasıl gülersin?

Sana da gelecek sıra ansızın…
Bir, bir kopacaktır telleri sazın,
Belki Sonbaharda, belki de yazın..
Ağlayacak başında eşin, kızın.
Yarıda kalacak belki muradın,
Söyle ey gözlerim nasıl gülersin?

17. 10. 2005
Suat TUTAK
Saat: 23.20