1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1040
Okunma

görünen en son yıldıza bakıp
yakınımdakiler kadar gözyaşı bırakıyordum
sonbaharın ilk damlası
ilk dökülmesi yaprakları
hüzüne savururken beni
rüzgara karşı bağlanmıştı hayatımın umut treni
yakındaki sevdama bakıp
uzaktaki sevgiyi aramak
kışa hazır kuşlar misali
ve hayıflanırken ağaçlar,gömülürken sensizliğin dibi
kasım ’ın ölümünü yaşadım .
kör oldum,bulamadım eceli
ortasında bir hayata bakıp
berraklıktan uzak,kana bulanmış sebepler
mevsimine göre yaprak dökünce düşünceye
soğuk davranışları yudumladım
kısalan ömrüm içinde