aynı

aynı acılardan kopmuşuz

aynı sızılardan seni seviyorum diye çaldığımız kapılardan

ki oraya da hoş gelmişiz meğer oradan da boş dönmüşüz
ertesi

aşk bizi hiç tanımamış mı orada susmuşuz mu burada da

en çok kimin aldırdığı olmuşuz zamansız sevmelerde yaz
ben bunu hiç sevmedim ay başa alalım şarkıyı sevmedim



aynı anılar tanıktı aynı tanıdık sanıklar sancılarda ve aynı
gülüşün aynı gözyaşları masada ah şehir başlı başına kir
efkarda

etrafına
sandalını çekerken suya deniz mavi gök mavi ufukta sahi

çok yalnızdık sevdalarda bir de başlı başına aynı insanlar
aynı hayatlar katıkta bana sorarsan iyi bir zamandı geldin

her an gidebilirdim her an bir kalp yenik düşebilirdim aşk


ben bu seni bir asır bekledim çünkü ben bu sana bir yaş
çürüttüm şiirim de bir ömür beklerdim seni bir o ayrı yar


sonra aynı düşlere dünmüşüz

aynı dünlere düşmüşüz sonra çiçekler soldurmuşuz kör
düğümlerinde kor kalabalıklarda korkak ve çığlıklarında
tutsak bir martının vapurunda

öpebildiğin kadarsın beni sarılabildiğin kadarsın da aşk

ben dururum burada kokunla dirilirim dokunla deliririm

bu arada uzandığımda yatağıma yastığım sen yorganım
sen

yağabildiğin kadarım da aşk ölebildiğim kadarsın bana

aynada baktığım sen …



o kadar aynı işte bu kadar aynı bu kadar aynı bu kadar

aynı



kk
11 Mart 2007 İstanbul