09.09.2003 tarihli KALECİK gazetesinde yayımlanan, Aslan Sütçü’ye ait şiir

Rakınâme

İçmesini bilene, zevk ü sefâdır rakı
İçmeyi bilmeyene, cevr ü cefâdır rakı.

Bir münasip miktarı, muhabbet anahtarı
Kaçırırsan ayarı, cana ezadır rakı.

Ne dert kaldı ne keder, içeni mesut eder
İçebilirsen eğer, rûha cilâdır rakı.

Ham ervahsan yanaşma, arifsen ondan şaşma
İç amma haddi aşma, ferahfezâdır rakı.

Yarattığı âhengi, ne saz verir ne çengi
Terbiyenin mihengi dense sezâdır rakı.

Ehl-i kemâl olana, zevkle bembâl olana
Sohbette tad bulana, yâr-ı vefâdır rakı.

Misten âlâ kokusu, ana sütü gibi su
Şu ki sözün doğrusu: Müstesnâ mâ’dır rakı.

Dost bezminde sohbette, neşe-i muhabbette
Her mânevi lezzete, bir vasıtadır rakı.

Nükte cinas anlayan, âheng-i bezme uyan
İçip zırvalamayan, işte onadır rakı.

Eşşek içince zırlar, köpek içerse hırlar
Kedi içse tırmalar... insanlaradır rakı.

Âdâbı erkânı var, zamanı mekânı var
Kimin ki iz’anı var, ona şifâdır rakı.

Aslan Sütçü’nüz der ki: had bilmezsen eğer ki
Öyle rüsvâ eder ki, başa belâdır rakı.

Aslan Sütçü
Akdeniz Kitabevi Tel-Fax: 2480786/ANTALYA

Not: Bu şiirin Necip Mirkelamoğlu’na ait olduğu sonradan anlaşılmıştır. C.G.


Rakınâme’ye Reddiye - 1

Bir Rakınâme’n çıktı ilçemizin sesinde
Pis pis rakı kokuyor harflerin nefesinde.

Her ne hikmetse sesin Kalecik’te duyulmuş
Desteksiz herzelerin başköşede yer bulmuş.

Belli ki bazıları alkol ile karılmış
Ondandır, şıracılar bozacıya sarılmış.

Meğer ne de şirinmiş, güzelmiş(!) iğrenç rakı!
Bir hayat iksiriymiş, iksirden yokmuş farkı(!)

Nefse esir düşmenin yansıyan tecellisi
Katıksız bir aldanma, bir züğürt tesellisi.

Buluyorsan rakıda miskten âlâ kokuyu
Kaybetmişsin damağı, felç etmişsin dokuyu.

Asil ana sütüyle bir tutuyorsan onu
Hüsrandır ey arkadaş bu ahmaklığın sonu!

Melek gibi insanı zırdeli yapan odur
Çakmak gibi gözleri perdeli yapan odur.

Ne izan kalır onda ne de mizandan eser
Aklı kelepçelenir, bindiği dalı keser.

Manevî lezzet için çok büyükse değeri
Hiç çekinme, kediye emanet ver ciğeri(!)

“Haddi bilmek” bir düşün; kaç kişinin haddine?
Gel ey gafil arkadaş zehir sunma ceddine!

Çekince kafaları çok nadir kişi azmaz
Onlar da istisnadır, kaideyi hiç bozmaz.

Kaç babayiğit söyler, zokayı yediğini?
Gördün mü sen, sarhoşun, sarhoşum dediğini?

Yâr mıdır, zarar mıdır güzel anlatır onlar
Zırlayan, hırlayan ve tırmalayan insanlar.

Alkol var, eroin var kötülük temelinde
Çırpınıyor bir nesil bu murdarlar elinde.

Hâl böyleyken, rakıya sen teşvik ediyorsun
Kaşarlanmış bir zehre, “bu ilaçtır” diyorsun.

“Sarhoşluk veren her şey küllî haram” demiş ya
Seni muaf mı tutmuş o Habib-i kibriya?!

Hem Aslan hem de Sütçü insan neyi hatırlar?
Rakıya tutsak olmuş bu garabet satırlar.

İçip olacağına el âleme maskara
Gel, gerçek mutluluğu yüce Din’inde ara.

Ruha reçete sunan o ruhu Yaratan’dır
Ruhların reçetesi ulvî kitap “Kur’an”dır.

Kullan o reçeteyi ruhun ersin kemâle
Gerçek mutluluğu gör; teşekkür et Cemal’e.

Cemal Gören
18.09.2003


Rakınâme’ye Reddiye - 2

Gerçek hazla dolana, bozuk boza’dır rakı
Ruhu salim olana, çürük koza’dır rakı.

Ağaç içse dallanmaz; hasma bile yollanmaz
İlim ehli kullanmaz; İlmi yoz’adır rakı.

İrade tutmaz ütü, iyiler olur kötü
Katıksız aptal sütü dense sezadır rakı.

Akıl tatile gider, hayatı berbat eder
Kullanan zokayı yer, cisme cezadır rakı.

İdraki olur yarı, kabak sanır hıyarı
Yol tutmayan, ayarı bozuk saz’adır rakı.

Gitti sanılan keder, dönmek üzere gider
İnsanı rezil eder, aklı az’adır rakı.

Haz duymaz ham olmayan, kem hayale dalmayan
Aslını hiç bulmayan ferahfezadır rakı.

Gör ki kargadan beter, bülbülüm diye öter
Cihanı yarattım(!) der, ruhta kaza’dır rakı.

Muğlâk ucu, ortası; yok haddin sigortası
Belirsizdir rotası, siyah fezadır rakı.

Ekmişsin akla darı, kaçırmışsın ayarı
Benden sana uyarı, ebleh kaz’adır rakı.

Yüce Mevlâ indinde, Nebi’nin sünnetinde
İslâm akaidinde, gayr-i rızadır rakı.

Ağzı değeni kapar, tutulan ona tapar
Akili mecnun yapar, şeytanlı mâ’dır rakı

Kapatır inayete, set olur hidayete
Davettir cinayete, bir merhabadır rakı.

Cemal der ki: Ey ahmak!.. Dön de örneklere bak
Başa inen bir tokmak, cana ezadır rakı.

Cemal Gören
20.09.2003