Ağlayan yüreklerdir,sessiz duyduğum çığlık
Ufukları çaresiz,gözleyen kalabalık

Çatla orta yerinden,ey uslanmayan nefsim
Ruhuma gaflet üfler,en umursamaz keyfim

Bir garip haldir sorma,tarife kelam yetmez
Kelam dilden kaçarda,surete maske yetmez

Konuşur,türkü söyler,viran bağdan gelerek
Günahtan arınmışta,cennetler vadederek

Allar,pullar,hep yamar;nedensiz medet umar
Sözleri demet demet,neden bunu hep yapar

Akıllar çorak,sahra,deve de kulak hükmü
Ey gafil adam söyle,sendeki şu yük,yük mü

Fikir kıskıvrak,zehir,düşünmemek panzehir
Şu bizdeki hal,namzet;kukla’dır gayet zâhir

Gözyaşı atık nemdir,yüzleri hep kirletir
Rüzgarın hükmü artık,ayıpları örtmektir

Tarih bir umman ki,derin;gerçekler derindedir
Söylenen ilim,kavas;tarihe reddiyedir

Sevda,sevda yok artık,masallarda yer buldu
Nihayet anlatacak,masalımız çok oldu

Ufukta aynı sahne,güneş doğup batmakta
Hergün ufku gözleyen,gözler ki dağlanmakta

Recep Gülşen
18/03/2009/BURSA