Sırtımda hissettiğim ellerin ,damarlarımda dolaşan

Sabahlarıma neşe katan kısık gözlerin…

Gamzenden süzülen ışığı, aşkın resmi yapan

Sıcacık duygularla kollarımın arasındasın

Saçlarının yastığa düştüğü hüzün

Ayrılık öyküsü yazarken sana

Hep ayrı kalmıştım ben senle oysa

Sıcaklığın rakımlara düşman olur mu?
bilinmez ama

Ben kendimi dağlara vuracağım

Senle ve senin gibi olan bir bireyin özlemi içerisinde olacağım

“Yazmam diyordum!”

“Şiire tövbeli diyordum” içimdeki çocuk

Kansız geçirdiğim her hayat öpücüğü

Uzaklaştıramadan beni hayattan

Nedenlere sakladığım gizli sorularım

Öldürür mü ? diye endişeliyim

Hasret denen toprağa ekildi ikimizin umudu

Başka bahara derken itaatkâr bir cümleyle

Kırık düşler büyüttü olumsuzluklar

Olsun gözleri güzel yârim!

Benim mutlak galibiyetimin

Mutlak sonucusun

Soyutluktan kurtulduğum an

İçtiğim bir avuç suyumsun.

Ateşim diner mi bilinmez ama

Bilmem kaç şiirin komşususun