----Yureginde Ren akan dosta--



Çoğul kar
...............taneleriyle beyaza
..........................................bürünürdü gece,
çatırdayarak
...................yanan ateş harında
.................................................bin bir kış masalı
olurdu sevgi…

Ben seni
............. hep sevdim denklemi
..............hep yalın kılıç gibiydi özlem

soğuğu keserdi
dizinin
..........yanında
......................oturuyor olmak
............................................ ne büyük saadet
ne büyük huzur ki,
.............................kar taneleri gibi
................................................... seninle çoğul olmak.
gece
.......bir kabus gibi,
..........................çökse de golgelerimize
......................................................en büyük yapıtımız,
......................................................seviyor olmak şimdi…

Sen -
......in le olmak,
sen -
......de olmak
sen -
......li olmak.



İşte böyle basladı gece şiiri,
nasıl ve
nereye gideceğini bilmeyen
yalnız bir kuş yavrusu gibi.
Üşütürken yalnız karanlık,
bir beyaz el dokundu saçlarına,
kardı,
yüreğine kadar iniveren
bir muştu gibi,
gözyaşlarına dokunsa da gece,
üşümesi geçmişti.


Bilirdi ki,
Saçlarına düşen aklar gibi
Ne zaman kar yağsa
aslında yağan sevgiydi,
hep umutsuzluk
ve kapkaranlık gecede
boy veren...

Şimdi
Serin vadilerin
Sisleri arasından sızıyor günün ilk aydınlığı
Sen -li olmanın haneme yazıldığı gece biterken
Aceleci son metaforlarındayken şiir
Yitiyor lacivert karanlık
Sarhoş ellerimizde...

Kar, yorgun taneleriyle dinerken
Yüreklerimizde sevda,
Gönüllerimizde dinmeyen aşk şarkıları
şimdi....

MZY20090315