Sevme eylemini başlattım
Bilmedik diyarlara gidiyorum
Her geçen gün içimde büyüyen özlemi bitirdim
Artık yüreğimi özgür bırakıyorum


Binbir umutlarla
Yarınlara koşuyorum durmaksızın
Dalları fırtınada kopmuş bir ağaç misali
Ordan oraya savrulsamda
Geceyi aydınlatıyorum
Hep Güneş doğuyor sabahlarıma


Bir ayrılık vakti tutsada sancılarım
Mutluluk tablosu çiziyorum
Yaşamımdan acı film karelerini silerek
Düşlerimi bıraktım sayfalara
Daha ağlamıyorum ayrılıkların ardından


Senli kelimelerin hiç geçmediği
Senli anıların hiç hatırlanmadığı
Hatta senli yaşanan bir zamanın bile olmadığı
Bir zaman dilimi yaşıyorum


Rüzgarda savrulan duyguların esiriyim hala ama...
Ama suskunluğum yendi sensizliği
Helede sevmek var ya
Kapanan kapıların ardında kaldı
O buruk tebessüm, yürek sancısı
Adını anmam daha

Yinede binbir düşünce üşüyor beynimde
Bırak üşüsün ne olur ki...


Bakışların artık bana uzak biliyorum
Yüreğin yasak, sevdan bana tuzak
Bırak bu sevda bitmeli diyorsan, git....

Bu kent geçilmezde olsa kederden
Ben yinede umut serpiyorum tüm kaldırımlara
Hani geçerde biri, belki umut ışığım olur diye
Çünkü hep geç kalmışlığın
Özlemi var bu tozlu yollarda, sensizlik var


Bana küskün olsada hayat
Inadına tutundum her bir dalına
Geri dönmesede giden sevgili
Alıştım ben yanlızlığa
Geç kalsamda hep bahara...


sevay