Hayır.
Değmemeli nefesin nefesime
Rüzgâr olur
Düşer dudaklarımız vuslatın ateşinde.

Akla düşen ancak sudur.
Kelimeler kifayetsiz.
Ansızın sel olur.
Aşk…

Soruların cehenneminden
Çıktım.
Sırtımda ünlemler.
Virgüller bırakmıyor peşimi,
Her noktada bitiyorum.
Ah bu aşkın imlası bozuk sevgili…

Bak;

Temize çekilmiş bir müsveddeyim ben
Şiirinin ses hali.
Redifler dağılıyor
Mensur nesire bulanıyor,
Notalarım karışıyor.

Şimdi;

Kuyular kuyular kazıyoruz,
Gömüyoruz iklimleri.

Akla düşen sudur.
Kelimeler kifayetsiz.
Ansızın sel olur.
Aşk…

“Gurbetine düşüyor ne söylesem. Ne yazsam sana benziyor kelimeler. Hangi aynanın önünden geçsem yüzün. Otobüs durakları, şehrin bulvarları, nereye gitsem sen. Ah nasılda bulanıyor kelimeler. Şiirlerin içinden çıkıyorsun. Hikâyelerin içinden kaçıyorsun gözüme. Ben kirpiktir diyorum, yüzümü yıkıyorum, suyun içinden geliyorsun sen. Yağmur tanelerini biriktiriyorum avucumda. Kuşlar gelir diye. Çağ yangınlarını çekiyorum içime. Sen üşüme diye.”

Akla düşen sudur.
Kelimeler kifayetsiz.
Ansızın sel olur.
Aşk…




Mehmedasım
onikimartikibindokuz
ansızınakladüşensudur