Hıdrellez sabahı bin başlı papatya güneşi yutkunur
Önce tüm cihan çöker üstüne
Evvel zamanların çiçeği diker başını göğe
Bin çiçekli toprağın göğsünde


Hıdrellez sabahı bin başlı papatya doğar
Her beyaz gibi sarıya düşer eteği
Bir yanından çamurlu yarınlar
Ötesinden kâğıt parçası aşklar
Tutar da çığlık çığlık parçalar

Yapışır her beyaza güneşin ölümü
Gecelerin ayakları ezer her bir yaprağını
Bir yanını sırtlan tutar bir yanını deli taylar
Ötesinden berisinden aşk savrulur


Bin başlı papatya yüzyıllık sarhoşluğu arar
Deli rüzgâr ki değer diye bekler tenine
Yüzyıllık sevdalısı hangi yönden esse
Eğer başını papatya bedenini verir o yele

Hıdrellez sabahı bir papatya doğar

Topraklı bir el sarılır bedenine
Çığlık, ölüm direnişi, imdat iniltisi
Yok, yok bekleme, hiçbiri yok
Atılır bir çuvalın köşesine öylece


Birden uyanır papatya
Bin kokulu bir mahzenin kazanında
Sıcaklık sarar bedenini
Fokurdamalardan fışkırır minik yeller
Papatya hüzünlü çiçek, bin başlı dev
Aşkın kokusunu verir deli attara,
Aşkın kokusunu alacaktır bir gün
Minik bir yel iken, aşkına ağlayan
Deli kasırga