4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1809
Okunma
Küçücük bedeninde sınırsız bir dünya kuran,
Ve bu dünyada kendine kıyan kız,
“Yaşamın ucuna yolculuk” da tanıdım seni.
Herkesin kendi duvarlarıyla zırhlandığı dünyada
Tenini bile bir kabuk gibi soyup atan,
Kederi gözlerinde düğümlü kız,
Yalnızlık ikliminde silinmiş yüzünle tanıdım seni.
Yüreğin telaşlı bir güvercin,
Parmakların kekeme, hece hece
Dökülüyor ateşli sanrılar.
Düş ve gerçeğin yıkıntıları ile örülü,
Bir ayrılık resminde tanıdım seni.
“Sen tüm kentlerden daha yalnızdın
Okyanus gibi bir yalnızlık”
İçinde uçurumlar biriktiren kadın,
Çatlamış kirpiklerinde asılı olan umutlarınla
Tanıdım seni…
Şiirin sahibi
Cevap Yaz