31
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2061
Okunma
Kurumadan içimi yutan mürekkep
Haykırışlarımla sallamalıyım gökkubbeyi
Velev ki
Bir cinayetin gözyaşlarını taşıyorsam içimde
Kendimin katiliyim duymasın kimse!!
İniltisiyle kaybetmenin
Toprak ana açmalı gözlerini semaya
En narin kalplerin dudaklarına bu şiir düşmeli
Ve elveda diyerek
İntihara yeltenen meczupların…
Hiç kimse bir tek fatiha okumasın ona
İhlassız kalan o azgın canavara
Ne yapayım
Ölüsünü bile
Tekmeletmiyor bana halkın örfü
Böylece
Kin kusarak fırlatıyorum onu mezara…
Dilsizliğimi saklıyorum kulaklarımdan
Eyvah
Sesimi duyacağım diye ödüm kopuyor
Ölümlerim ve düşlerim dökülüyor ardı sıra..
Elbet izah edemez birgün teneke sesliler
Gürleşen sesini sessizliğin…
Ve
Bir cinayetin ardından
Göstererek yüzünü en tenhadaki
Şiddetle tokatlar bu asrın suratını
Ve o gece belkide
Düşer öfkenin son kalesi…
3 HAZİRAN 08
MUHACİR DÜŞ