... dünyanın yarısı sensin
diğer yarısı da hesapta senden!..
o halde neden,
hep kaybeden sen oldun!?..

sırtladın her yükü,
her acıyı yıllarca içinde taşıdın
bekledin başını yavrularının
ne gün gördün, ne insanca yaşadın ,
kutsal analık güdüsüyle tarlada ,
bahçede, fabrikada terledin
çocuklarının geçim arzusuyla
ömrün çileli yollarını arşınladın ...
............
canınla ve teninle
sıska bedeninle
asırlardır sömürülen kadın;
adın yok hâlâ ...adın,
yüreğin darmadağın
biliyorum, yaralısın...
.........
cennet ayaklarının altında olsa ne yazar
gözlerinde mor,dudaklarından kan sızar..
.........
oysa, göbek çukurumuzda biz
senin kutsal mührünü taşıyorduk
nereye baksak senden bir iz
yaşıyorduk ellerinin değdiği her yerde...
.........
beni
çocuklarını
ve bitmez dertlerini
kalbinde
kollarında
başında taşırsın
ah be kadın!
nasıl dayanırsın
sahi, sen hiç yorulmaz mısın?!