I

Bir bakışta bir görüşte anladım
Sen tam şiirlerimde aradığımsın
Söyle bana güzel kız, nedir adın?
Bir ozana modellik yapabilir misin?

Bir bakışta bir görüşte anladım
Sendeki ifade tam aradığım
Çıplak bendeliğinle şiirlerimi
Soymaya soymaya muktedir misin?

Belki titrer dudakların soluk
Belki üşüyor gövden soğuk!
Yerdeki karelere takılan tutku
Şiirimin ruhu gözlerindeki buğu!

II

Perde arkasına geçebilirsin
Bırak üzerindekileri koltuğa
İlham pelerinini al üzerine
Şiirleri sar, sıcak gövdene!

III

Uzan şu şilteye sere serpe
Savaşa hazırlanmıyoruz, gevşe
Bak ham halde şiir yüz hatlarında
Sıçramaya hazır beynimden
Bembeyaz sayfalara!

IV

Eğilip bükülür narin bedenin
Gecenin ayazında ürperir tenin
Dışarı, bir ses verir bakarsın
Uzun saçların, parmaklarınla
Usulca dizelere sarkarsın!

V

Bir görüşte bir bakışta anladım
Gözlerin vahiy sıcaklığında
Kapanmak istemezmiş gibi kirpiklerin
Dalar ok gibi şiirlerime!

VI

Omuzların kaygan bir kaya
Duruşunda bir heykelin asaleti var
Sıkı duruyorsun yaşama karşı
Ölüme, zorluklara ve ihanete!

VII

Açmışsın göğsünü objektiflere
Sanki de çoktandır meme uçların
Hazırmış gibi poz vermelere!

VIII

Gel güzel kız, bir fotoğraf alacak
Bu uygunsuz bu cüretkar bakış
Hem arzulayan hem meydan okuyan
Sonra resmedecek dişiliğini
Satır aralarına!

Şairin bilinmedik bir yanı var,
Farkettin mi?
Güzel fotoğraf çekmek ister
Kirpikleri objektif
Güzel resmettiği söyleniyor
Tek farkla:
Tuali umarsız kitap yapraklarından
Kalemi; parmaklarının
Seviyor arasından!

IX

Alışık, akışkan şu gecelere
Saçlarıyla gönül dağıtan:
Şiirlerime modellik yapabilir misin?

X

Mahir ellerin dokunuş olmuş
Ham olanı bedenin soymuş
Soyupta iki kadeh yaratmış
Muhteşem şiirlerini!

XI

Dışardan bakan anlamayacak
Bu şiirin sahibi kim acaba?
Yanıtı yazanla yazdıran gibi!

XII

Her şiirin bir yaratıcısı var ki
Bir de ilham edeni güzel kız
Madem ilham veren sen oldun
Bu şiirlere annelik edecekte sensin!

XIII

Soyundun, geç otur şu sandalyeye
Dik dur, dikelsin şiir bir anıt gibi
Ağzını açmış bir dişi arslan gibi
Kükremeye ve sonsuz düşlemeye!

XIV

Haydi! Şöyle uzan şimdi kalbinin rıhtımına
Fırtınalar kopmadan, okyanus kabarmadan
Sert dalgalar vurmadan kırılgan bedenine
Çağır dizelerimi çağır, uyut memelerinde!

XV

Şimdi pencereden vurur ayın son ışıkları
Şair ruh kölesini geceleri çalıştırır
Geceleri yanaşır söz-dizim ustalığından
Sabahla yorgun gözleri uykuda kararmadan!

XVI

Bak bu karanlığı ölgün gecede
Işıl ışıl yanar binlerce yıldız
Güneş yükselirken onlar ölürler
Işığın göğsünde tek tek sönerler!

Çıplaklığınla gel karış dizelerime
Bir küp şeker çaya nasıl karışır ise
Bak bu karanlığı ölgün gecede
Şiirler bile donacak, yaşam karelerinde!

XVII

Güzel kız bana duygulu bir poz ver
Bir suretten şiir yaratacak şair
Sana da saltanatı kalacak başlığın
Modellikten terfi edecek çıplaklığın!

XVIII

Tüm sözcükleri sana yazacak bu kalem
Sana ve güzelliğine ithaf olacak dizeler
Sonunda ölmeyecek mi sanki güzellik bile
Şiir kalır merak etme, kaybolur sözler!

Bak bu karanlığı ölgün gecede
Işıl ışıl yanıyor binlerce yıldız
Güneşle birlikte onlarda ölecekler
Güneşin koynunda yitip gidecekler!

Minyatür: Suğgur Kars