ÖLÜM
20 Nisan 2009

Kısa bir andır ölüm mezara kadar
Dönüşü olmayan dört kollu ile
Hicrettir ölüm

Son nefestir,ayrılıştır istemeden
Ne olduğunu anlamadan
Bırakmaktır ehli iyali
Bazen Sonu bulmaktır
Ölüm başlangıçtır

Kolaydır hayatın anlamına bağlanmak
Zordur hayatın sonuna gelmek
Gelmeyi hissetmek
Bir an şaşmaz saati
Bir emirdir almadan gitmez ölüm
Tek kişiliktir bileti yanında sadece ekini
Uyanıktır ruhu yatar haldedir bedeni
Ve Ölüm uyanıştır

Beyazlara sarılı hayat
Karalara bürünür
Umut o anda başlar
Ve devam eder bir ana kadar
Açılır kapılar çıkar ruh zaman geldiğinde
Ve diriliştir ölüm
ölüm diriliştir

Bırakmaktır hayatın güzelliklerini
Güzel sanılan her şeyi
Gülücükleri sevinçleri mutluluğu bırakmaktır
Kolay yaşanılan hayatı da
Bağlanılan ne varsa onları da unutmaktır
Cefadır ölüm

Bitirmektir hayatın çirkinliklerini
Çirkin sanılan her şeyi
Gözyaşlarını ağıtları üzüntüleri bırakmak
Zor yaşanılar hayatı da
Çekilen ne varsa onları da unutmaktır
Ve sefadır ölüm

Güneş doğar gün olur
Güneş batar gün ölür
Yaşınalan ne varsa yazılır
Yazılanlar hesaplanır not verilir
Süre biter imtihan biter
Son zildir ölüm
Ölüm Son zildir

Geldiği anda anlaşılır ki
Rüyadır bunca görünenler
Kabustur yeri geldiğinde
Ama sonu olan bir yoldur
Ve sondur ölüm

Ölüm seni almadan
Ecel kapın çalmadan
Sıra sana gelmeden
Göz ferin sönmeden
Sıra sana gelmeden
Aç gözlerini uyan


Selahaddin ÖZTEPE