Hayatı ıskalayan
Bir damla var içimde
Her dökülüşünde
İpe asılı bir deniz birikir.
Tenha mevsimler kaybolur
Sahipsizlikte
Düğümlenir yapraklar
Mevsim sonbahar olur.

Bulutların arkasına saklanır gözlerim
Özüme düşlerim yağar.


Çiçeği gonca çocuktum
Atlarımsa kumdan
Ne bir romanım oldu okuyacak
Nede yazacak kadar derin bir hayatım
Çizgiden hikâyeleri ise göz ucuyla okudum.


İlk sinema biletini ayrılıklara aldım
Ayrılanlar esas kahraman ben figüran oldum
Hepte figüran olarak kaldım
Yanaklarım öpülmemekten kış soğuğu
Gözlerim yoksunluk karası
Hep uykusuz gecelere
Anlaşılmayan bakışlara vurdum sevdalarımı
Sevdalarımsa hep hayali
Gözleri ise umut mavisi.

Ne bir gerçek sevdiğim oldu
Nede sevenim
Hep sevmek için sevmeyi sevdim


Hayat biraz masraflıydı
Üstümde ise yırtık bir cep
Her hesabı çıkardığında
Veresiye ye yazdırdım
Bu nedenledir ki
Ay hep gündüz doğdu
Yıldızlar ise icralık