5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1664
Okunma
sen yağmurlara benzeyen adam
hangi acıydın geçip giderken ömrümden
ellerim yüzünde sancılı dokunuş
gülüşünü kaybettikçe sokağımdan
geriye bir adım
içine düştüğüm sessizlik
aynalarda ıska geçerken kendimi
ürkeğim penceremde
ve yankısı yok sesimin
içimde büyüttüğüm mevsimlerde
üstüme yaslanıyor kentler
ödünç bırakıp vedaları
gözlerimin çatısında
ucuca eklerken intiharları
bir yalnızlıktım kendimi giyinmiş
devrik hayatlarda
emanet ederken yeminleri suskunluğuma
adressiz kalmışım kirpiğimin ucunda
ağlamadan az önce...
01/03/2009