Bir gün dostlardan biri, kel Hasan’a atılan,
Çok çirkin bir iftira, duymuş belki bir yalan,

Oturup anlatınca biz bile inanmadık.
Kel hasan’ı hiç böyle, olabilir sanmadık.

Dedim bu işin aslı var mı bi yol varayım,
Birde bütün bunları kel Hasan’a sorayım,

Yola çıkıp evine vardım, kapıyı çaldım.
İçerden kim o diyen, kabaca bir ses aldım.

Ve kendimi tanıttım, benim diye seslenip,
Beklemeye başladım, bir duvara yaslanıp.

Kapıyı açtı beni içeri buyur etti.
Birer kahve yapmaya, doğru mutfağa gitti.

Elinde kahvelerle, gelip o da oturdu,
Hayır olsun gelişin, sebebi nedir sordu.

Tatlı sohbete daldık, geçmişi anlatarak,
Dostların kulağını, yad ettik çınlatarak,

Dedim ki Hasan emmi,geçen pazar bir sohbet,
Vardı bütün dostlarla, köşk de güzel muhabbet.

Üstatlardan birisi, çok söylentiler duymuş,
Hepsini boş boğazlık, birer safsata saymış.

Güya bir gün camiden, halı tespih çalmışsın,
Bunları satıp eve, erzak filan almışsın.

Camiye hep abdestsiz,çıkıp geliyormuşsun,
Vakitli ve vakitsiz, namaz kılıyormuşsun.

Sakalını gösteriş için salıyormuşsun,
Komşunun bahçesinden, yemiş yoluyormuşsun.

Oruçluyum diyerek, her davete gitmişsin,
Gündüzleri gizlice ne lokmalar yutmuşsun.

Birden gözünü açtı ve kaşlarını çattı,
Dedi ki böyle kuru iftirayı kim attı?

Beni bilen biliyor, bunlar kuyruklu yalan,
Peki dedi sen nasıl buna inandın ulan,

Lakin ben insanları kandırsam da ne çıkar,
Allah’ı kandıramam, başıma bela yıkar.

Var aslında bu tipte nice sakallı yobaz,
Bu güzel din altında, hepsi birer hokkabaz,

Ama bu demek değil,kalp yanlızca kurtarır,
İbadetsiz bir yaşam cehenneme attırır.

Sen sen ol dedi oğul, yüreğim temiz deyip,
Deme ki cennetliğim her tür naneyi yeyip,

Kalbi temizleyecek tek eylemdir ibadet,
Yalan, zina, hırsızlık birikir adet adet,

Damlaya damlaya göl misali gün gelince,
Günah çığ gibi büyür sevap nokta kalınca,

En büyük hata odur küçük günah sayılmaz,
Yalan, taciz, sarhoşluk göz önüne koyulmaz,

Unutma ki yaraya merhem sürme deşilir,
Sevap yokken bir günah dağı nasıl aşılır ?

turgay coşar